Sezon 2. Odcinek 16. Kalkografia

Warsztaty kalkografii podczas spotkania autorskiego w Nadarzyńskim Ośrodku Kultury, 2007, fot. Monika Mazurek
Niedawno opublikowałam na blogu fotorelację z prowadzonych przeze mnie warsztatów kalkografii. Dziś zamieszczam archiwalne zdjęcia z innego spotkania i przedstawiam zalety kalkografii, jako techniki, która doskonale się sprawdza podczas pracy z dziećmi i młodzieżą. Przy okazji zachęcam do skorzystania z prowadzonych przeze mnie warsztatów (kontakt TUTAJ).   

Na zaprezentowane w fotorelacji zajęcia wystarczy przygotować:
- nożyczki (dla każdego dziecka);
- kalkę maszynową lub ołówkowa (3-4 arkusze dla każdego dziecka);
- papier do drukarki/ksero A 4 (5-6 arkuszy dla każdego dziecka) ; 
- kredki. 

Resztę materiałów przywożę ze sobą.

Kalkografia:

1. Jest to prosta i możliwa do wykorzystania nieomal w każdych warunkach technika, która nadaje się zarówno dla profesjonalisty (grafika, malarstwo, ilustracje, a nawet film), jak podczas pracy z dziećmi. Fakt, że jest to „prawdziwa”, „dorosła” technika dla zawodowych plastyków przydaje jej powagi w oczach dzieci i młodzieży, co może się bardzo przydać w budowaniu motywacji podczas zajęć zajęć.
2. Pozwala wykazać się zarówno utalentowanym plastycznie dzieciom, jak i tym o obniżonych możliwościach manualnych – efekty są zawsze interesujące, co działa motywująco na tę drugą grupę.

3. W sposób wszechstronny rozwija zdolności manualne dzieci, angażując je do różnorodnej aktywności plastycznej (wycinanie, układanie własnych, bądź powtarzanie gotowych wzorów, wyklejanie, rysowanie, malowanie itp.)

4. Przygotowuje do wprowadzenia innych technik:

– rysunek piórkiem;

– techniki malarskie (tusz, plakatówka itp. – rozróżnienie laserunkowego i kryjącego sposobu nakładania farby); 

– wprowadzenie do warsztatu ilustratora;

– inne techniki graficzne; 

– kolaż; 

– wycinanka ludowa (sztuka ludowa)
- i wiele innych...
5. Może pełnić różne zadania edukacyjne. Przydaje się do wprowadzania rozmaitych zagadnień z zakresu wiedzy o sztuce i kulturze, prowadzenia ćwiczeń kompozycyjnych (kompozycja otwarta i zamknięta); prezentacji kierunków sztuki oraz artystów wykorzystujących w swej pracy element przypadku; prezentacji technik graficznych itp. 

6. Dzieci bardzo ją lubią i doskonale się przy niej bawią, co miałam okazję niejednokrotnie obserwować podczas zajęć.

7. Jest to technika intrygująca zarówno ze względu na nietypowy proces twórczy, jak i możliwość uzyskania oryginalnych efektów plastycznych. Pobudza wyobraźnię, rozwija pomysłowość (dzieci na ogół wymyślają własne sposoby jej wykorzystania). Pokazuje, że nawet najzwyklejsze przedmioty mogą posłużyć do niezwykłych celów. Pozwala docenić rolę przypadku w procesie twórczym.

8. Posiada związany z procesem twórczym „haczyk”, który pozwala przykuć uwagę dzieci (kalka, żelazko – kiedy oznajmię, że to, co będziemy robić jest odrobinę niebezpieczne mam na dłuższy czas zagwarantowaną uwagę dzieci).